Έτος 2018_Άγαλμα Ηρώων Παραλιακό Μέτωπο Βόλου ( Αρχείο Ελ. Στίκουλου )
Έτος 1941_Θεσσαλία: Προσωρινή γέφυρα ( Αρχείο ΔΗΚΙ )
Συνεχίζοντας οι σημαντικές ημέρες σήμερα, θα αναρτήσουμε μια σειρά σκέψεων και εικόνων σε σχέση με το θεωρητικό λεκτικό εικαστικό δρώμενο της περιοχής, το οποίο ξεκίνησε το ιστολόγιο (blog) για δέκα συνεχείς δημοσιεύσεις. Πρόκειται για μια ιδέα συγχώνευσης της ζωής στην Κατοχή της Ελλάδας κατά την περίοδο 1940 - 1944 και της αισθητικής που προσέδωσε η πολιτική μέσα από τόσο σημαντικά γεγονότα παγκοσμίως. Τι κάνει μια φωτογραφία, λοιπόν, σε τι μας μεταφέρει και σε τι μας ταξιδεύει... Παρατηρούμε μια βασική κάθε φορά και συγκεκριμένα την πρώτη αυτού του άρθρου εδώ στο επίπεδο του προσωπικού αρχείου της συγγραφέως και σε συνδυασμό με το προσωπικό αρχείο του Δημοτικού Κέντρου Ιστορίας και Τεκμηρίωσης με έδρα στο Βόλο. Μας χαρακτηρίζει μια χαρά και μια ευδιάθετη ατμόσφαιρα διότι ολοκληρώνεται σιγά σιγά αυτό το δρώμενο στην Ελλάδα, οπότε και μας απασχόλησαν πολλές και "παιχνιδιάρικες" απόψεις με εικαστική κριτική στην ιστορία της τέχνης του Βόλου. Συνεχίζουμε τη σκέψη μας και λέμε ότι στο άγαλμα σήμερα παρουσιάζει μια άλλη διάθεση στην πολιτική της αισθητικής της εικόνας, τα γαλάζια χρώματα του ουρανού στο φόντο είναι πιο φωτεινά, πιο αθώα βολιώτικα. Το άγαλμα φαίνεται ήπιο, ομαλό, διατρέχει τη φύση του λιμανιού με ηρεμία στη σημερινή μας θέαση. Αυτό παρατηρήθηκε εκ πρώτης όψεως. Σήμερα φωτίζεται το φόντο, ο ουρανός, τα σύννεφα, η ηλιοφάνεια του σημείου. Είναι εξαιρετικό το ηλιοστάσιο γύρω από το άγαλμα, έτσι το αναφέρουμε περιχαρές όπως είναι. Πολύ σωστά, λοιπόν, παρατηρούμε το φόντο σήμερα. Υπάρχει κάτι ιδιαίτερο στο υλικό, πόσο απαλά ταιριάζει η αίσθηση του στην κάπως διαφορετική πολιτική του Βόλου γύρω του. Για τις επόμενες τρεις έννοιες κι απόψεις στις οποίες βασίζεται η ιδέα των αναρτήσεων αυτών στο δρώμενο που ακολουθεί κάθε φορά ο κύκλος των σκέψεων στην κριτική με εικαστικά. Συγκεκριμένα, μας αφορά η πολιτική των Βόρειας Ελλάδας, βορειοελλαδίτικης, Σιδηρόκαστρο Σερρών. Έχουμε μια σπάνια φωτογραφία του έτους 1941 από την Ελλάδα και συγκεκριμένα τη Θεσσαλία με μια πρόχειρα στερεωμένη γέφυρα, τη χαρακτηρίζει η λεζάντα στο ΔΗΚΙ ως "προσωρινή γέφυρα". Για μια γρήγορα ιδέα κριτικής παρουσιάζουμε εδώ μια άποψη ότι η φωτογραφία έχει κάπως "εξωτικό" χαρακτήρα και σοβαρό ενδιαφέρον βλέπω στην τοπιογραφία, στην τοπογραφία του σημείου που είναι η πεζή γέφυρα. Προσωρινή μεν, αλλά με ωραία στατικά θεμέλια και το γύρω πράσινο της περιοχής. Είναι χαρακτηριστικός ο κορμός έμπροσθεν της γέφυρας, εμποδίζει στην ομαλή όψη και είναι σημείο τομής στην εικόνα. Χαρακτηριστικά, επίσης και τα ύδατα στο κάτω μέρος της φωτογραφίας. Πράγματι εκφράζεται το στοιχείο του πολέμου στο σημείο αυτό, η περιοχή κατακλύζεται από την ιταλική Κατοχή. Η Βόρεια Ελλάδα στην ιδέα της φωτογραφίας και με την ιδέα ότι τόσο το άγαλμα Ηρώων στο Βόλο δημιουργήθηκε για λόγους απελευθέρωσης επανάστασης στον πόλεμο, όμως και η λογική της πολιτικής της Βόρειας Ελλάδας στην ιδέα του πολέμου και συνολικά όλα συνδέονται. Η Β. Ελλάδα υπάρχει στον σχηματισμό της ιδέας της λογικής της τοπιογραφίας της εικόνας, δηλαδή στον άξονα της γραμμής της γέφυρας με τη γραμμή του πρασίνου από πίσω και μια λοξότητα που παρατηρείται, γέρνει κάπως προς τα δεξιά, το ίδιο η στατική βάση της γέφυρας. Αυτή η σχηματοποίηση προκαλεί τη Β. Ελλάδα. Στην πολιτική της δογματικής της βορειοελλαδίτικης στην πολιτική της Β. Ελλάδας βλέπουμε τα εξής, μας ελκύει έτσι επιβέβλημενα ως στοιχείο εύρεσης στην εικόνα και ως "αφηρημένη σκέψη" το γεγονός της στατικής σκαλωσιάς στο κάτω μέρος της γέφυρας και της σκιάς ανάμεσα σε αυτή, στα ύδατα, οι αντανακλάσεις διαμέσου. Είναι το σημείο που κάνεις κριτική στην τέχνη της φωτογραφίας έτσι πολιτικά, αυστηρά, βοηθάει το ασπρόμαυρο στοιχείο της. Ολοκληρώνουμε με το εξής, αυτό του Σιδηρόκαστρου Σερρών, οπότε και το συναντούμε στην ιδέα της πολιτικής του σημείου της περιοχής, τα δέντρα και ο αέρας που τα διαπερνά προσδίδουν κάτι στην εικόνα, στο εύρημα που θέλουμε να έχουμε.
Σήμερα αυτά τα δύο, οι εικόνες δηλαδή, προκαλούν μια χαλάρωση, μια γαλήνη, μια ξεκούραση... τελειώνουν οι σκέψεις και μαζί τους ο πόλεμος τότε.
Δική σας,
Ελευθερία Στίκουλου - Ritsa Blue
No comments:
Post a Comment